Kocaman Dünya’da farklı Coğrafyalarda, Güney Amerika’nın alt ucundan kuzeye doğru, Kafkaslardan Orta Asya, güneye Sri Lanka’ya, Hindistan’a, dolaştım.

En güzel anılar, kareler aklımdaysa da, gördüklerimi kaydetmeye çalıştım.

Çektiğim her karenin “An’da yaşadığım duyguları” da hatırlatmak için bir araç olduğunu düşündüm.

Anılarımı yazdım, görüntüleri paylaştım.

İnsanların temel duygu ve davranışlarının, farklı Coğrafyalarda benzerliğini, sevinç ve hüznün ayrılmaz ikili olduğunu, çetin hayatlar yaşandığını, sevgiyle gülümseyen bir yüzün kabul gördüğünü,  dürüstlüğün erdem olduğunu deneyimledim.

Yeşille bozkırın zıtlığını, canlıların farklılığından doğan zenginliği, kalabalıkla sükuneti yaşadım.

Heyecanla, sevinçle, merakla dolaştım, tekrar yola çıkmak üzere, geldim.

Eni boyu olmayan,  elle tutulamayan fotoğraflar yazılar biriktiriyoruz bir süredir. Belki teknoloji bunu gerektiriyor ama alışkanlık, anılar var. Albümlerin sayfalarını çevirmeyi seviyorum. Duvarda bir resim asılı olsun, çerçevede bir fotoğraf..

Yedekliyor insan elbette dijital bilgileri, kaygılanıyor olabileceklerden.. Deklanşörle sınırladıklarım kağıtta nasıl duruyor merakı da eklenince biraz “arkadaş buluşması”, biraz “seyahatten dönmüştük” halleriyle iş yerimde ufak bir fotoğraf sergisi hazırlama çabasına girdim. Binlerce fotoğraf arasından seçim yapmanın en zor yanı, her fotoğrafta anılara doğru yol almak, dalıp gitmek, o bölgeyle ilgili ardından gelenlere bakmak, ne de güzel yürümüştük, yağmur da çok şiddetliydi, köpek de yanımıza gelmişti gibi anlara dönmekti. Uzun sürdü lakin…

Birkaç fotoğraf baskısı yapan yere uğradım, Hocam Murat beye danıştım.. Google’a başvurdum, gittim gördüm konuştum.. Birkaç gün mesai harcayarak, fotoğrafları son haline getirdim ve baskı makinesinin başında ilk çıkan ruloyu heyecanla izledim..  Duvarlarda yerler belirlendi.

Ailem, yakın arkadaşlarım ve iş arkadaşlarım ilk tecrübe için bana destek olabilirlerdi. Şimdi düşünüyorum da elektronik ortamda hazırladığım davetiyeyi de bir ara parmaklarım arasına alayım.