DESİERTO DE TATACOA

Salento’dan Armenia’ya midibüsle geçtik. Biletçi paraları topladı, sevgilisini öptü ve indi. Erkekler sakin, sevecen. Bağıran yok ortada. Güleryüzlü ve yardımseverler. Selamları hiç aksatmıyorlar. “Buenos Tardes..” Midibüs, Kadıköy-Karaköy vapurunu aratmadı gitar çalan çocuk sayesinde.

 

Tatacoa için Pitalito otobüsüne binip yol üzeri Aipe’de imek gerekiyor. Ancak uzun süren yol nedeniyle akşam karanlığında Aipe’de olduk ve araç bulmama ihtimaline karşın Neiva’ya devam edip bir gece kalıp sabah Tatacoa’ya gitmeye karar verdik. Terminale yakın bir otelde geceledik.

 

Sabah 1 saate yakın sürdü Villavieja üzerinden Desierto’ya ulaşmamız. Bu bölge geniş bir alanda çöl yapısında. Kızıl renkli toprak, kaktüsler. Bu noktaya kadar gördüğümüz coğrafyadan çok farklı. 

 

Birkaç saat bu bölgeyi turladık ve Nevia’ya dönüp 15:30 San Agustin otobüsüne yetişmek için hızlıca, otelden bıraktığımız eşyalarımız aldık ve tanıştığımız 2 Alman kızla vedalaşamadan ayrıldığımıza üzülürken yolumuzun kesişeceğini bilemezdik San Agustin’de..

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

TOP